Matka Klary. Typowa kobieta, wcześniej urodzona, z małego miasta – z Kutna. Nieszczęśliwa, a przez to unieszczęśliwiająca wszystkich wokół. Zwłaszcza córkę, w której widzi odbicie nieobecnego z własnego wyboru męża. Jak diabeł święconej wody boi się krytyki i opinii innych. Wie, że na tym ziemskim łez padole pewne jest tylko jedno. Śmierć. Na którą i tak nie będzie musiała długo czekać – w końcu takie troski i taka córka wpędzą ją szybko do grobu. W życiu Ali jest jeszcze ktoś bardzo ważny. Bóg. Z jednej strony trzeba się go bać i pilnować na każdym kroku, z drugiej można szukać w nim ukojenia.
Myślę, że to jest taka osoba, która ma żal do losu. Jednocześnie trudno mi ją jakoś potępiać czy uważać, że ona jest jednoznacznie negatywna. Ona ma swoje potrzeby, których nie umie ani wyrazić, ani zaspokoić, więc tam jest takie rozdarcie między oczekiwaniem na to, czego się pragnie i tym niespełnieniem- powiedziała Iwona Bielska
Po serialu "Klara" możemy spodziewać się niespodziewanego. Scenariusz na podstawie powieści Izy Kuny dawał szerokie pole do popisu dla aktorów. Iwona Bielska opowiedziała o tym, która ze scen zapadła jej najbardziej w pamięci: "kiedy się kładę z pieniędzmi i mówię, że będę umierać. Właśnie z tymi pieniędzmi w ręku".
Iwona Bielska - owocna aktorska kariera
Iwona Bielska ukończyła tamtejszą PWST (1977) i jeszcze w tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Słowackiego, w roli Hanki w „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Jerzego Krasowskiego. Od 2002 roku gra w zespole krakowskiego Starego Teatru, prowadzonego przez męża, Mikołaja Grabowskiego. Ma na koncie wiele ról w spektaklach Teatru Telewizji. Jej debiutem na dużym ekranie był występ u boku Jerzego Kryszaka i Edwarda Lubaszenki w filmie psychologicznym „Próba ognia i wody” Włodzimierza Olszewskiego (1978). Zagrała główne bohaterki w „Znakach zodiaku” Gerarda Zalewskiego (1978), „Ćmie” Tomasza Zygadły (1980), prusowskich „Grzechach dzieciństwa” Krzysztofa Nowaka (1980), „Oknie” Wojciecha Wójcika (1981) i „Wilczycy” Marka Piestraka (1982).
Jednym z najbardziej cenionych przez nią samą osiągnięć artystycznych jest grana po niemiecku rola w sztuce „Ja kocham swój kraj” Petera Turriniego, wystawianej podczas festiwalu sztuk współczesnych „documenta” w Kassel.
W ostatnich latach widzowie mogli oglądać ją w filmach Patryka Vegi ("Botoks", "Polityka"). Zagrała również w debiucie reżyserskim Piotra Trojana "Synthol".
Przeczytaj także:
- Z kamerami na planie teledysku Julii Wieniawy. "Będzie dużo crazy rzeczy"
- "Aktorstwo mnie wybrało". Rozmawiamy z Adamem Bobikiem
- Szykuje się wielki powrót! Anna Palka wystąpi w nowym sezonie "Detektywów"
Autor: Małgorzata Czop