Namibia to kraj pełen podziałów ekonomicznych i społecznych, w którym ubogiej ludność nie stać na to, by dojechać do placówek zdrowia, szkół i miejsc pracy.
BEN Namibia w odpowiedzi na ten problem zapewnia najbiedniejszym dostęp do rowerów. Organizacja zajmuje się zbiórką używanych rowerów, ich wysyłką do Namibii, a następnie ich dystrybucją. Rowery sprzedawane są w sklepach rowerowych, w przystępnych cenach, a część z nich przekazywana jest za darmo najbardziej potrzebującym. Zyski ze sprzedaży przeznaczane są na lokalną działalność pomocową. BEN wspiera też wolontariuszy, którzy pomagają rodzinom dotkniętym epidemią HIV/AIDS – do tej pory organizacja dostarczyła wolontariuszom ponad 7 tysięcy rowerów.
W odcinku Dominika Kulczyk odwiedzi sklepy rowerowe BEN Namibia i zobaczy, jak rowery stają się narzędziem niosącym wolność, umożliwiając dotarcie do klinik, szkół czy miejsc pracy. Widzowie przekonają się, że czasem działalność najprostszych z pozoru przedsiębiorstw społecznych znacząco poprawia jakość życia całych społeczności.
Paulina
W BEN Namibia odpowiada za dystrybucję rowerów, które w kontenerach trafiają do portowego miasta Walvis Bay. Paulina jest mechanikiem rowerowym. Zaczęła jeździć na rowerze, bo chce dać kobietom przykład, by odważyły się używać tego środka transportu.
Mr. Elephant
Mr. Elephant prowadzi sklep rowerowy w Democratic Resettlement Community, tak zwanym DRC, w Swakopmund. Jest to nieformalne osiedle, które powstało dla społeczności przesiedleńców czekających na przyznanie im mieszkań. Tutejsze domy są prowizoryczne, zbudowane w większości z materiałów znalezionych na wysypiskach śmieci. Mr. Elephant, jako jeden z pierwszych, przeszedł szkolenie dla mechaników rowerowych organizowane prze BEN Namibia. Sprzedaje i naprawia rowery. Dzięki zyskom ze sklepu rowerowego jest w stanie wspierać społeczność DRC. Do tej pory przekazał 630 rowerów potrzebującym.
Moses
Moses mieszka w regionie Zambezi. Całe życie poświęca temu, by pomagać innym. Urodził się w poligamicznej rodzinie. Jego mama była dziewiątą żoną i po śmierci męża została z dziećmi bez niczego. Jako dziecko Moses marzył o tym, by zostać lekarzem i nieść pomoc. Nigdy nie miał jednak możliwości, by spełnić marzenie o studiach medycznych. Dlatego pomaga na inne sposoby. Jako 23-latek zaczął działać w grupie pomocowej wolontariuszy „Tylko dla panów”, która walczyła z tym, że HIV/AIDS jest dla mężczyzn wielkim tabu.
Obecnie Moses prowadzi sklep rowerowy i projekt pomocowy Sepo: przedszkole i punkt dożywiania oraz punkt wypalania cegieł. Jest też wolontariuszem, który wspiera ludność dotkniętą HIV/AIDS. Dzięki rowerowi może łatwiej dotrzeć do swoich podopiecznych. Epidemia HIV/AIDS dotknęła bezpośrednio jego rodzinę. Jego siostra osierociła córeczkę, która znajduje się pod opieką Mosesa.
Lucky
Lucky od urodzenia zmaga się z chorobą. Kiedy miał trzy miesiące zauważono u niego wrzody i rany w buzi. W szpitalu okazało się, że chłopiec jest nosicielem wirusa HIV. Przez chorobę chłopak często czuje się społecznie wykluczony. Rok temu komplikacje zdrowotne sprawiły, że Lucky musiał opuścić szkołę na wiele miesięcy. Okazało się, że miał zwłóknienie płuc i anemię. Zatrzymano go na hospitalizację na 6 miesięcy.
Po leki Lucky musiał chodzić do miasta, 3 godziny w jedną stronę. Mimo ciężkiej choroby chłopiec stara się prowadzić normalne życie i nadrobić zaległości w szkole, by kiedyś zostać biznesmenem.
Peggy
Mama Lucky’ego. Jej pierwszy mąż, ojciec Lucky’ego, zostawił ją, kiedy dowiedział się, że żona jest seropozytywna. Mężczyzna nie był gotowy na to, by też się przebadać. Peggy została z małym synkiem, przetrwanie było dla nich wyzwaniem i czasami chodzili spać głodni. Dziś dzięki własnym doświadczeniom Peggy wspiera seropozytywne kobiety ze swojej społeczności.
