Efekt Domina

Kolumbia, odcinek 5, sezon 6

Efekt Domina
"Efekt Domina"
"Efekt Domina"

Każdego dnia około 23 tysięcy Wenezuelczyków przechodzi przez most Bolivara z Wenezueli do Kolumbii. Większość z nich to migranci wahadłowi, ale blisko 3 tysiące Wenezuelczyków dziennie nie wraca do ojczyzny. Most Bolivara, nazywany teraz również „mostem desperacji”, stał się symbolem wenezuelskiego kryzysu.

Rządy Nicolasa Maduro doprowadziły Wenezuelę do załamania gospodarczego, kryzysu żywnościowego, humanitarnego zmuszając ponad 3 miliony ludzi do opuszczenia ojczyzny. Exodus Wenezuelczyków nasila się od kilku lat. W kraju system opieki społecznej praktycznie nie funkcjonuje. Brakuje podstawowych leków, a półki sklepowe są puste. Mieszkańców spotykają represje i wszechobecna przemoc. Większość Wenezuelczyków szuka schronienia w regionie, co jest bezprecedensowym wyzwaniem dla Ameryki Łacińskiej, która nigdy nie doświadczyła exodusu na taką skalę.

W odcinku Dominika Kulczyk udaje się do Cucuty, przygranicznego kolumbijskiego miasta, by opowiedzieć światu o losie desperacko uciekających Wenezuelczyków. Jej fundacja wsparła działania organizacji Comparte por una vida, która zapewnia pomoc żywnościową, przede wszystkim w szkołach i szpitalach w Wenezueli, ale i w Kolumbii.

Wenezuelskie dzieci żyjące przy granicy z Kolumbią mają prawo uczęszczać do kolumbijskich szkół. Nie obejmuje ich jednak rządowy program dożywiania. Przychodzą do szkoły codziennie pokonując długą drogę przez granicę. Z powodu kryzysu w ich kraju, przychodzą do szkoły głodne, są permanentnie niedożywione. Dlatego tak ważna jest działalność Comparte por una vida w przygranicznych szkołach.

Maria – uciekinierka z Wenezueli

35-letnia Maria jest jedną z tysięcy wenezuelskich kobiet, które urodziły dziecko w szpitalu w Cucucie. Rodzinie Marii dobrze powodziło się w Wenezueli, dzieci uczyły się w prywatnej szkole. Potem wszystko się zmieniło. Mnóstwo jej znajomych zostało zamordowanych podczas manifestacji antyrządowych. Maria nie wiedziała, jak przeżyć w ojczyźnie. Była w ciąży, a w kraju brakowało podstawowych leków i szczepionek dla noworodków. Sklepowe półki również świeciły pustkami.

Do Kolumbii uciekła w ciąży, razem z 8-letnim synem i 11-letnią córką. W ciągu kilku pierwszych miesięcy emigracji jej rodzina doświadczyła bezdomności i skrajnego ubóstwa.

W Kolumbii dostała pracę, ale kiedy jej szef zorientował się, że kobieta jest w ciąży, zwolnił ją. Musiała pracować dzień i noc, zbierała puszki i makulaturę razem z dziećmi. W śmieciach szukali jakichkolwiek odpadów, które mogli sprzedać. Sprzedała nawet swoje włosy. Całą rodziną szmuglowali produkty na sprzedaż z Kolumbii do Wenezueli.

Obecnie Maria ledwo wiąże koniec z końcem. Największym trudnością jej rodziny jest posiadanie bezpiecznego miejsca do życia, z którego nie będzie grozić jej eksmisja.

Jheyde

12-letnia córka Marii. W Kolumbii razem z bratem pracowali z mamą, by rodzina mogła się utrzymać. Szukali śmieci na sprzedaż, zbierali puszki i makulaturę, szmuglowali rzeczy z Kolumbii do Wenezueli. Czasem musieli żebrać. Jheyde przez rok nie chodziła do szkoły, bo nie mogłaby pracować. Gdy rodzina zaczęła szukać dla niej szkoły wszędzie słyszeli, że nie ma miejsc dla Wenezuelczyków. W końcu razem z bratem zostali przyjęci do placówki, w której działa Comparte por una vida.

Marta

Marta prowadzi bar przy drodze wylotowej z Cucuty. Stara się pomóc przemierzającym tę trasę Wenezuelczykom. Ludzi, którzy uciekli z Wenezueli często nie stać na bilety autobusowe, dlatego w desperacji decydują się na pieszą wędrówkę. Niektórzy z nich idą do Bogoty, innych kolumbijskich miast, inni jeszcze dalej – do Ekwadoru, Peru, Chile.

Lala Lovera

Lala Lovera to mieszkająca od wielu lat w Kolumbii Wenezuelka. Jest pedagogiem specjalnym, mamą dwójki dzieci. 11 lat temu, jeszcze mieszkając w Caracas, zdecydowała, że w swoim życiu chce pomagać innym ludziom. Zaczęła od wspierania niewielkich inicjatyw pomocowych w Wenezueli, a potem po przeprowadzce do Kolumbii kontynuowała działania na rzecz potrzebujących, pomagając w sierocińcu w Bogocie.

Obecnie jest dyrektorką krajową Comparte por una vida w Kolumbii. W ramach działań organizacji w Kolumbii Lala pomaga w odpowiedzi na kryzys uchodźców wenezuelskich poprzez programy dożywiania.

www.kulczykfoundation.org.pl

Aktualności