Junior przeprasza siostrę za swoje zachowanie, a podczas spotkania z terapeutką wyznaje, że gry na telefonie rekompensują mu jego życiowe porażki – brak akceptacji wśród rówieśników i problemy z nauką. Jarek przeprowadza z synem pełną miłości i akceptacji rozmowę - uświadamia mu, że musi zająć się czymś poważniejszym niż granie. Junior szydzi z Jarka – przecież on sam jest tylko clownem!