No właśnie: oko. A co, jeżeli zechcą mi na ten przykład postawić pomnik? I co gorsza będą chcieli tam coś napisać. I – podejrzewam, że „dobrze wyglądał” im nie wystarczy. Co z kolei prowadzi nas do dwóch wniosków. Albo dam im jakieś chwytliwe słowa, które będą mogli kuć w kamieniu, albo wymyślą coś sami. Ponieważ opcja druga z oczywistych przyczyn napełnia mnie przerażeniem i niepewnością zdecydowałem się na samodzielne wypowiedzenie odpowiednich, pomnikowych słów.
Co – jak się okazało – wcale nie jest takie proste.
Początkowo myślałem o klasycznym Cezarowskim „Veni, Vidi Vici”, ale obawiam się, że niska znajomość łaciny może stworzyć niepotrzebną wszak barierę pomiędzy mną a moją wierną publicznością. Potem myślałem chwilę o tym Francuzie, który, kiedy pewien Anglik oskarżył go o fakt walki dla pieniędzy (podczas kiedy Anglicy – jak wiadomo – walczyli dla honoru), odpowiedział, że to nic dziwnego, albowiem każdy walczy o to, czego mu brakuje, ale pomysł ten porzuciłem, gdyż byłby to napis bardzo długi. Odpowiedni raczej na pomnik konny, a ja na kobyłę się nie zgadzam, bo przecież mogłaby mnie zasłonić.
Potrzebuję więc słów po pierwsze chwytliwych, a po drugie krótkich.
I nawet takie znalazłem.
„Rączki, rączki, Kloss”
Autor: K.T.O.Ś