Wprawdzie uważamy, że wieku kobiet się nie podaje, ale fakt, że Monika Borzym urodziła się w roku 1990 uznaliśmy w głębi naszych starych dusz za tak oburzający, że zdecydowaliśmy się zrobić wyjątek od tej naszej – skądinąd żelaznej – zasady.
W osiem lat po tym fakcie nasza bohaterka rozpoczęła edukację muzyczną I stopnia w w klasie fortepianu, którą ukończyła z wyróżnieniem. Następnie (w 2003 r). zaczęła edukację w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, również w klasie fortepianu, u pedagoga Emiliana Madeya. Następnie – z właściwą młodości beztroską zmieniła kontynenty i od sierpnia 2005 r. do czerwca 2006 r. przebywała w USA, gdzie kontynuowała edukację ogólną i śpiewała w szkolnym chórze i big bandzie w John Hersey High School. We wrześniu 2006 r. zaczęła naukę na wydziale piosenki i naukę wokalistyki jazzowej w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, pod kierunkiem Małgorzaty Kustosz-Piątosy i Izabeli Zając.
W 2007 r. Monika wzięła udział w Międzynarodowym Festiwalu Wokalistów Jazzowych, zdobywając II miejsce a w 2008 otrzymała stypendium na University of Miami Frost School of Music w 2008 r. Jej nauczycielami byli muzycy jazzowi, m.in. Lisanne Lyons, Dante Luciani, Chuck Bergeron, Larry Lapin, Greg Gisbert.
Jej pierwsza płyta – „Girl Talk” pojawiła się na świecie 3 października 2011 by w rekordowo krótkim czasie pokryć się platyną. Na kolejną płytę – „My place” czekać trzeba było dokładnie dwa lata i dwanaście dni. Ale było warto.
U Kuby usłyszeliśmy utwór pod tytułem „Tidal Wave”.