Ale dość o mnie. Pomówmy o rzeczach ważnych. Otóż biorę Was wszystkich na świadków, że wygrałem. Po części dlatego, że jestem urodzonym zwycięzcą, a po drugie dlatego, ostatnio tyle osób ogłosiło swoje zwycięstwo, że gdybym i ja tego nie zrobił, czułbym się dziwaczne wyobcowany, albo nawet wyobcowane dziwaczny. A tego przecież nie chcemy. Tak więc wygraliśmy. Hordy barbarzyńców szturmujące nasze miasta zostały odparte, a pisk ich wycofujących się na z góry upatrzone pozycje przywódców słodko łechce nasze uszy. Nasz jest triumf, nasz jest dzień i nasze jest też zwycięstwo. Pozostaje nami tylko jedno pytanie: I co teraz z tym zrobimy?
podziel się: